Bu kadar fakirliği, bu kadar sefaleti görmemeleri imkânsız. Artık kesin olarak eminim ki kesinlikle halk umurlarında değil.
Memleket bu halde olmasa ve o zaman ihale peşinde olsalar yine bir nebze anlaşılır, fıtratları bu denir ama bu durumdayken hâlâ bu savurganlığa devam etmelerinin başka bir açıklaması yok.
Gerçekten araştıran gazeteci artık çok nadir bulunur oldu basınımızda. Onlardan biri Çiğdem Toker. Dün yazdı ve öğrendik ki 2020 yılında sadece bahçe ve peyzaj harcamalarına harcanan para 85.9 milyon TL.
2019’da bu rakam 62 milyon liraymış. Aradaki fark 24 milyon lira.
Bu aradaki fark, peyzajı epey geniş saraylarımızın sayısındaki artıştan kaynaklanıyor.
Denizli mesela.
Denizli’de Diyanet İşleri Başkanlığı 40 Milyon lira harcayarak içinde Türk hamamı da bulunan bir bina yaptırıyor.
Hemen 500 metre mesafedeki caddede dükkanların yarısından çoğu kapanmış. Sadece o 40 milyonla Denizli esnafı bu pandemi dönemini atlatabilirdi.
Ama asla böyle düşünülmüyor.
O para illa harcanacak, o bina yapılacak, yapan müteahhide parası gecikmeden ödenecek.
Nasıl olsa Diyanet’in bütçesinden bir kesinti yok.
Geçen yıla göre artış bile var.
Ve Denizli esnafına lazım olan Türk hamamlı diyanet binası.
Bu vurdumduymazlık yönetiyor ülkeyi.
Ve sonuç bu oluyor haliyle.
En tepeden en aşağıya kadar durum bu.
O nedenle aradakiler hiç utanmadan sağlık çalışanlarının hakkı olan aşıyı yaptırıp hiç sıkılmadan sosyal medyada paylaşıyorlar.
Geçtim ayıp etmeyi umursamalarını falan, günah işlemekten de korkmuyorlar.
Sorsan en dindar onlar.
Kul hakkı yemek günah değil çünkü. Hem günah olsa ne yazar.
Neticede insanın günah işleme özgürlüğü var.