Ölelim mi? Hayır ölmeyeceğiz!

Kadınların eylemlerinin her biri bir hikaye gibi. Kısa hikayenin tanımını bir arkadaşımın anlatımında duyup not almıştım. “Kısa hikaye, pencereden baktığında gördüğün şeydir” diyordu. Kadınların tam da böyle bir fotoğraf misali örgütlenmelerini çok anlamlı buluyorum. Üstelik İstanbul Sözleşmesi’nden çekilmenin bunu değiştirmeyeceğini bilmek beni umutla dolduruyor. Bir an her yerdeler, bir an kayboluyorlar. Bir an koca koca meydanları dolduruyor, bir an ellerine kağıt kalem alıp yazıyorlar; bir an ellerine kamera alıp çekiyorlar, bir an konuşup anlatmaya çalışıyorlar. Müthiş biz azim, müthiş bir adanmışlık, müthiş bir ben’den vazgeçip “biz” olma hikayesi…