Tarih 7 Mayis 2022. Yer Mallorca’nın Estadi De Son Moix Stadyumu. Maç bitmiş, Granada takımının oyuncuları 40 yaşında bir adamın çevresini sarmışlardı.

Tarih 22 Mayıs 2022. Yer bu sefer Granada’nın Nuevo Los Carmenes Stadyumu. Yine maç bitmiş, ancak bu sefer sadece Granada takımının oyuncuları değil Espanyol takımının oyuncuları da o 40 yaşındaki adamın çevresini sarmışlardı. O adam Jorge Molina’ydı.

Hani ilk yazımızda demiştik ya bu köşede bize sporu neden sevdiğimizi hatırlatacak yazılarda buluşacağız diye, iste Jorge Molina’nın öyküsü de öyle bir öykü.

Granada deplasmanında 52. dakikada Molina oyuna girdiğinde takımı 2-1 öndeydi. Ancak Molina’nın girişiyle oyunun sekli tamamen değişmiş ve Granada maçı 6-2 kazanırken Molina da iki gol atıp, bir golün pasını vermiş, diğer golün de hazırlanışında pay sahibi olmuştu. Bu sonuçla Granada ligde kalma yolunda çok ciddi bir adım atmıştı. Maçtan sonra konuşan Molina, “ben La Liga’ya çok uzun bir yoldan geldim ve çok geç geldim, buradan geri dönmek istemiyorum” demişti.

Sezonun son maçında Granada, Espanyol’u ağırlamaktaydı ve maçı kazandığı takdirde ligde kalacaktı. Tıklım tıklım tribünler önünde oynanan maç golsüz devam ederken Granada 72. dakikada bir penaltı kazandı. Futbol hayatı bir peri masalını andıran Molina için bir başka masal anıydı bu. Golü atacak ve takımını ligde tutacaktı. Ancak tam tersi oldu, Molina penaltıyı kaçırdı ve Granada küme düştü. İki hafta önce kendisini kutlamak için çevresini saran takım arkadaşları, bu sefer onu teselli için etrafında pervane oldular. Espanyol oyuncuları da Molina’ya olan saygılarından ötürü onu teselli etmeye çalıştılar.

Pekiyi nedir Molina’yi bu kadar saygın kılan? 40 yaşında hala futbol oynuyor olması mi? Bu yaşta bile takımının önemli bir parçası olması ve sezonu 10 gol, 5 gol pasıyla bitirmesi mi? İki yıl öncesine kadar İspanya Milli Takımı’nın kadrosu için isminin geçmesi mi? Molina’yi saygın kılan birazdan sizlerle de paylaşacağım öyküsüdür. O öyküden etkilenip Molina’yi kendisine örnek alanlardan biri de milli futbolcumuz Enes Ünal. 2020’de Getafe’den ayrılan Molina’nın yerini doldurmak için bu takıma gelen Ünal, Molina gibi uzun soluklu bir futbol hayatının olmasını istediğini, bu nedenle de onu örnek aldığını soyluyor.

Aynı zamanda beden eğitimi öğretmeni de olan Molina profesyonel futbol oynamak için 25 yaşına kadar bekledi. O günleri hatırladığında “o zaman da aynı bugünkü gibi işimi tüm ciddiyetiyle yapıyordum, yaşım ilerlemişti ama umudum bitmemişti, bir gün profesyonel olacağım umuduyla yaşıyordum, olmasaydım da çok üzülmezdim, çünkü futbolu çok seviyordum” diyor. 25 yaşında ilk sözleşmesini imzalayan İspanyol futbolcunun La Liga’ya gelebilmesi ise 29 yaşında oldu. İşte bu nedenle de La Liga ‘da kalmayı çok istiyordu.

40 yaşında bir futbolcu, hele de kendi kaçırdığı bir penaltı nedeniyle takımının bir alt lige düşmesinin ardından futbolu bırakabilirdi ve kimse de buna şaşırmazdı. Molina ise devam etme kararı aldı. “Bu durum çok acımasızca ve hala canım yanıyor ama şimdi takımımızı yeniden La Liga’ya çıkarmak için mücadele etme zamanı” dedi. Gülerek de ekledi, “bakarsınız La Liga’da yine oynama şansım bile olur.” Gazetecilerden birinin hala neden mücadele ediyorsun sorusuna ise “çünkü futbolu seviyorum” diye yanıt verdi. Gazeteci ısrarla niye sevdiğini soruyordu. Molina ise buna verilebilecek en güzel yanıtı verdi: “sadece seviyorum”. İşte bu kadar doğal, bu kadar yalın bir şeydi sevmek. Birisini, bir eşyayı sevmek için bir nedene gerek yoktu, sadece sevmek sevmenin gerçek anlamıydı.