Seçimi kim kazanır?

Son Güncellenme Tarihi: Haziran 4, 2021 / 09:30

İki büyük kulübümüz genel kurula hazırlanıyor. Haziran ayı içinde bunun yapılabileceği kesinleşti. Fenerbahçe ve Galatasaray, önümüzdeki günlerde bunu yapacak.
Fenerbahçe’de bununla ilgili herhangi bir heyecan ve hazırlık olduğu söylenemez. Çünkü mevcut başkan Ali Koç tek aday ve haliyle yeniden seçilecek.
Hatta seçim sonrasında ne yapacağının bile pek merak edilecek bir tarafı yok. Yine bir yığın transfer ve bireylerin değişip başarılı olacakları yolunda söylemler devam edecek.
Galatasaray’da ilginç bir durum söz konusu. En başta çok büyük rakamlara ulaşan borç olmak üzere bir yığın sorun varken, rekor düzeyde aday ortaya çıkmış durumda.
Önümüzdeki günlerde bazı birleşmeler olacağı ve iki adayla seçime gidilebileceği, bu sayının en fazla üç olabileceği konuşuluyor. Bununla ilgili çabalar medyaya da yansıyor.
Galatasaray’da seçimi kimin kazanacağı yolunda 19 Haziran’a kadar çeşitli tahmin ve söylentiler sürüp gidecek. Dolayısıyla bu konuda bir görüş ileri sürebilmek kolay değil. Ancak seçimi kimin kaybedeceği yolunda kesin bir görüş ileri sürebiliriz: Spor medyası!
Neden mi?
Önceki seçimlerde gördük ki artık muhabirlik denilen, gazeteciliğin temeli olan iş, tamamen ortadan kalkmış durumda. Muhabir arkadaşlarımızın hemen hepsi kendisini bir yorumcu olarak görüyor. Haber vermek yerine sürekli yorum yapılıyor, tahminlerde bulunuluyor.
Peki, bari bunu başarabiliyorlar mı? Ne gezer! Orada da durum tam bir felaket!
Örneğin, Fenerbahçe’de 3 yıl önceki genel kurulla ilgili bu tür yorum ve tahminlerde seçimin başa baş geçeceği ve Aziz Yıldırım’ın az bir farkla da olsa kazanacağı yolunda bütün muhabir arkadaşlarımız görüş birliği içindeydi.
Ali Koç, Yıldırım’ı 4’e katladığında (küsuratı bırakın 16000’e 4000 oy), konuyla ilgili bütün Fenerbahçe muhabiri arkadaşlarımızın feci bir yanlışa düştükleri görülmüştü. Bunun nedeni de açıktı. İşlerini gerektiği gibi yapma özeni çoktandır ortadan kalkmıştı. Kendilerini buna yönlendiren şefleri, müdürleri de yok gibiydi. Gerçeklerle hiçbir ilgisi bulunmayan birtakım saçmalıklar, haber diye medyada yer alabilmişti.
Beşiktaş’ta da durum farklı olmadı. Serdal Adalı ile Ahmet Nur Çebi arasındaki yarışta ilk 3 sandık açıldığında bile muhabir arkadaşlar çekişmenin son sandıklara kadar sürebileceği ve yaklaşık 250 oy kadar farkla Adalı’nın kazanabileceğini ileri sürüyordu. Oysa Çebi 1000’den fazla oy farkıyla kazandı ve bu 3 adaylı bir seçimde çok büyük farktı.
Sadece muhabirler değil, camianın nabzını iyi tuttuğunu ileri süren bazı yorumcu arkadaşlarımız da aşağı-yukarı aynı doğrultuda görüşler ileri sürdüler. Onlar da ‘şiştiler’ ama kimse bunu umursamadı.
Ortaya çıkan sonuç, hemen hiç kimsenin işini gerektiği gibi yapmadığıydı. Çünkü bir genel kurul öncesindeki çalışmaları izlemenin gerektirdiği çaba gösterilmemişti. O çaba da olağanüstü bir şey değildi. Her camiada genel kurulların nasıl geçebileceğini iyi tahmin edebilen kişiler bulunurdu. Öncelikle onlarla temas gerekirdi. Ardından adayların çevresindeki deneyimli isimlerden çeşitli bilgiler alınabilirdi. Bunların birleştirilmesiyle de hem sağlıklı haberler verilir hem de sonuca yakın tahminlerde bulunulabilirdi.
Özellikle Galatasaray genel kurullarıyla ilgili başka bir durum daha var. Gelişmelerle ilgili haber alamayan muhabir arkadaşlarımız ‘derin Galatasaray’ diye bir uydurmaya sığınarak vaziyeti idare etmeye çalışırlardı. Yani gelişmeler ne olursa olsun sonucu ‘derin Galatasaray’ belirleyecekti ve onun da ne yapacağı belli olmazdı…
Yıllar önce Hıncal Uluç’un uydurduğu ve lideri olarak da İnan Kıraç’ı gösterdiği bu ‘derin Galatasaray’ masalı o günden bu yana sürüp gidiyor.
Önümüzdeki günlerde yine bu türden masallar dinlemeye hazır olun.

Ahmet Çakır

1952 yılında Kastamonu’da dünyaya gelen Çakır, 1960 yılında ailesiyle birlikte İstanbul’a yerleşti. 1969’da, öğrenim gördüğü Sultanahmet Ticaret Lisesi’nden ayrılıp askere gitti. 1978’de Beyoğlu Akşam Lisesi’ni, 1982’de ise İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Basın Yayın Yüksekokulu’nu bitirdi.
Askerlik dönüşü, ocak 1974’te TRT’de çalışmaya başladı. 1977’de yazmaya başladı. Yazdığı mizahi içerikli yazılar Cumhuriyet’te yayımlandı. Dünyada ve Türkiye’de Sansür adlı çalışmasıyla 1980 Yunus Nadi Ödülleri’nde üçüncülük elde etti. 1982’de, Dostun Ölümü adlı Varlık Yayınevi’nden yayınlanan ve çeşitli öykülerin toplandığı kitap, Akademi Kitabevi tarafından verilen Öykü Başarı Ödülü’nün sahibi oldu. Yazdığı radyo oyunları çeşitli tarihlerde, çeşitli radyo kanallarında yayınlandı. 1985 yılında TRT’den ayrıldı. Ahmet Hamdi Tanpınar romanı Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nü tiyatroya uyarladı. İzmir’de seyirciyle buluşan bu oyunla Yunus Emre Ödülü kazandı. İlk olarak 1995’te, Demir Ajans Yayınları’ndan yayınlanan Galatasaray Spor Kulübü Tarihi isimli kitap, temmuz 2011’e kadar yedi kez basıldı. 1996’da yazdığı Fatih’in Aslanları Futbolun Vatanında adlı kitabında 1996 Avrupa Futbol Şampiyonası’nda mücadele eden Türkiye Millî Futbol Takımı’nı konu aldı. Galatasaray’ın 2000’de kazandığı UEFA Kupası’nın anlatıldığı Türk Futbolu Avrupa Zirvesindeile şampiyonluğa ulaşan takımın teknik direktörlüğünü yapan Fatih Terim’in hayatını anlatan ve Altın Kitaplar’dan yayınlanan O Bir İmparator adlı kitapları 2000 yılında piyasaya sürüldü. 2002 yılında ise, Türkiye’nin Dünya Kupası’nda yer almasının ardından Milli Takım ve Dünya Kupası isimli kitabı yazdı.
2007’de, Galatasaray’ın kuruluşunun 100. yılında Yüzyılın Aslanı adlı kitabı yayımlandı. Bir sonra 2008 Avrupa Futbol Şampiyonası’na katılan Türkiye Millî Takımı’nı konu alan Türk Futbolu Avrupa Sınavında adlı çalışması piyasadaki yerini aldı. 2010’da, Ben Dememiş miydim? adlı spor-mizah türündeki kitabı okurlarla buluşan Çakır’ın son olarak 2011’de, ölümünün 20. yılında Metin Oktay’ın yaşamını konu alan Taçlı Kral: Metin Oktay isimli kitabı piyasaya sürüldü.
Günaydın, Hürgün, Hürriyet ve Fotospor gazetelerinde çalıştı. Spor, Yeni Yüzyıl, Yeni Binyıl ve Radikal gazetelerinde spor yazarlığı yaptı

Gazete Pencere'yi Google'da Takip Et

Scroll to Top