Dur, telaş etme… Bu bir muhalefet eleştirisi değil. Sabah akşam yemeden içmeden muhalefete sallayan, iktidara bir kelime eleştirisi olmayanlardan değilim. Derdim başka.
Yorgun bir iktidar, ekonominin hali ortada, adaletin, sağlığın… Neresini sayayım?
Döviz aldı başını gidiyor. Dış politikada husumetler artıyor. Ekonomiyi, diplomasiyi uzun uzun yazanlara bırakayım.
Özet geçeyim, Türkiye eriyor. Türkiye değer kaybediyor, elinde satılmadık ne kaldıysa ucuzluyor. Kibirli bir yönetimin elinde savruldukça savruluyor.
Üst perdeden, yüksek sesli bağrışlar bu savrulmayı, bu çöküntüyü gizleyemiyor. Aksine, bilhassa ekonomideki erime daha net görünüyor.
Bulunan gazlar, uzaya araç göndermeler, yerli ve milli otomobiller, kendi uçağını yapan müreffeh Türkiye çoktan geride kalmış bir masal gibi. Yutmuyor, ahali cebine bakıyor, göz ucuyla ekranının köşesindeki dövize, altına.
“Yeter” diyor “Dayanabileceğimiz kadar dayandık, artık koyun önümüze sandığı…”
İktidarların döneminde milletin önüne rekor sayıda sandık getirenler, bugün sandık isteyenleri ‘vatan haini’, ‘işbirlikçi’, ‘kökü dışarıda olan anarşikler’ diye nitelendiriyor, utanmaya zaten uzun bir süredir ulaşılamıyor. Kendi insanının hafızasını balıklara benzetiyor iktidardakiler. Kayıtsız, şartsız yıllarca her söylenene inananlar bile “Yok daha neler?” demeye başladı.
Gidiş belli. İlk sandıkta iktidarın değişeceği gün gibi görülüyor.
Millet ittifakına karşı girişilen operasyonlar uzunca bir süre sonuç vermedi. Bu, iktidarın moralini bozdu ama vazgeçiremedi.
CHP’yi, İYİ Parti’yi, HDP’yi, Saadet Partisi’ni, DEVA’yı, Gelecek Partisi’ni iyi günler beklemiyor. Bu bloğun öyle ya da böyle parçalanmaması durumunda iktidarın seçimleri önde bitirmesi mümkün görünmüyor.
En evvel HDP’ye yapıldı operasyon, Selahattin Demirtaş’ın içeri alınmasının ardından milletin reyiyle kazandıkları belediyelere, kendilerinin bile inanmadıkları gerekçelerle kayyum atadılar. Ama daha bitmedi. HDP’nin parçalanması gerekiyor. Kürtlerin muhafazakarların HDP’den kurtarılması lazım.
CHP içinde ihtiras tramvayına binmeye hazır olanlar cesaretlendirildi. İktidar medyasında neredeyse Reis kadar yer bulan Muharrem İnce yola gönderildi. Memleket gezdirildi. Şimdi CHP’den ayrılıp ‘yepyeni’ isimlerle Cumhurbaşkanlığı adaylığı için harekete geçiyor. Türkiye’yi anlamaktan da geleceği okumaktan da o kadar uzak ki. İlk söyleyenlerdenim, ‘bir bölen’ dahi olamaz.
CHP’li olamayacağını defalarca ispatlamış bir isim Mustafa Sarıgül, gelmekte olan iktidardan pay alma derdine düştü bile. Genel Merkez tutulmuş, 44 ilde örgütlenme tamamlanmış. Maşallah, para zaten gani…
Dedim ya gelmekte olan iktidar herkesin iştahını kabartıyor. İktidar medyasının ‘şişirmeleri’ gözlerini köreltiyor.
Bir başka operasyon İYİ Parti’ye, teşkilatları üzerinden yürütülüyor. Bu partinin de dağıtılması, hatta yeniden MHP ile birleştirilmesi iktidar için seçimleri kolaylaştırmaz mı? Öyleyse devam.
Saadet Partisi’ne oğul Erbakan ile bir darbe vurulmak istendi. Gelecek Partisi ve DEVA Partisi ise sıranın kendilerine gelmesini bekliyor.
Bir ülke bu kadar kötü yönetilirken, ekonomik anlamda çökertilirken, sabah akşam ülkeyi muhalefetin yönettiğini sananlara, muktedire bir kelime eleştirisi olmayanlara diyecek neyim olabilir? Allah selamet versin iyice sokun başınızı kuma.
Ancak iktidar yine bu kadar kötüyken ve yine seçimle gitmesi pek yakınken, kibirine, hırsına, gücün şehvetine teslim olanlara diyecek sözüm var.
Milletin ahı yakanıza yapışır. Ve millet bu tabloyu okuyamayanları, kötü yönetimden, adaletsiz yönetimden, kör ve sağır yönetimden kendilerini kurtarmayan, korumayanları unutmaz.
Millet İttifakı’nın mimarlarından ziyade, o ittifakın içinde kendisine yer bulanlar bu yolda devam ederse, Cumhur İttifakı’nın yeni bir sözüne dahi ihtiyaç kalmayacak. Bari bunu görün.
Menü
