İsmail Saymaz: Meksika sınırının ilk şehidi gibi on binlerce işçi Mek­sika- ABD sınırında geleceğini arıyor

Doğubeyazıt’tan kaçak yollarla ABD’ye giden ve bisikletli kurye olarak çalışırken trafik kazasında hayatını kaybeden Abdülhekim Eşiyok, Sözcü yazarı İsmail Saymaz'ın gündemindeydi.

Saymaz, bugün yayımlanan yazısında  Abdülhekim Eşiyok’u kaleme alarak “varlıklı bir işadamı değildi. Üniversite eğitimi için ABD'ye gitmiş de değildi. Geçen 18 Mart'ta kaçakçılar aracılığıyla Meksika'ya uçup yasadışı yollarla ABD'ye girmişti. New York'ta bisikletli dağıtımcı olarak çalışırken, trafik kazasında hayatını kaybetti. ABD'ye kaçmış on binlerce Türk sığınmacının ilk ‘şehidi' oldu.” İfadelerini kullandı.

Abdülhekim'in cenazesini Türkiye'ye göndermek için gerekli olan 8 bin doların çok daha fazlası yardım kampanyasıyla toplanmıştı. Saymaz, amca Yusuf Eşiyok'un yeğeniyle ilgili sözlerini de aktardı:

“Umut yoktu. Genç­ti. Konuşuyordum onunla. Hayalleri var­dı. Bana diyordu ki, ‘Burada olmuyor.' Ha­yat şartları çok zordu. Evlenmek istese de evlenemiyordu. Çünkü burasının şartlarını az çok biliyorsunuz. Sı­kıntıları vardı. Hep bir arayış içerisindeydi. Arayış deyince, ekmek davası. Biraz param olsun, evleneyim, bir evim olsun. Gencim, mücadele ederim, hayatım güzel olsun gibisinden hayalleri vardı.

Kime sorsan ‘Be­nim oğlum, benim ye­ğenim, benim kuzenim gitti' diyor. Yaklaşık 3 bin kişiden bahsedili­yor. Sadece Doğube­yazıt değil. Ağrı'dan var, Patnos'tan var, Iğdır'dan var. Ağrı'da binlerde kişi…"

Abdülhekim Eşiyok’un hikâyesini kaleme aldığı yazısında Saymaz, “Meksika sınırını geçenler arasında Abdülhekim gibi işçiler de var, doktorlar, hukukçular ve mühen­disler de. Kimileri çocuklarıyla birlikte sığınıyor” diyerek iktidara şu sözlerle yüklendi:

“AK Parti beşli çete­lere, bir avuç yandaşa, partizana ve müride cennet yarattı. Buna karşılık milyonlarca genç iş bulamıyor, sınavı geçse bile müla­katta eleniyor, atana­mıyor ve emeklerinin karşılığını alamıyor. İşçiler ise ya insanca bir ücret alamıyor ya da açlık sınırında bir paraya kölelik şartla­rında çalışıyor. Çalışmadın mı? Suriyeli kapıda bekliyor! Bu yüzden Türkiye'den umutlarını kesiyorlar. Dil bilenler ve diploması olanlar Schengen vizesi alıp Avrupa'ya göçüyor. O kadar ki geçen yıl ilk kez Erasmus öğren­cileri vize bitiminde iltica için başvurdu. Abdülhekim gibi on binlerce işçi ise Mek­sika- ABD sınırında geleceğini arıyor.”

Yazının tamamını okumak için tıklayın.