Sadece tribünde değil, sahada da yanlarındalar: Boccia'nın görünmez kahramanları

İzmir Büyükşehir Belediyesi Spor Kulübü bünyesinde faaliyet gösteren ve farklı engel gruplarından sporcuların yer aldığı boccia takımı, hem Türkiye'de hem de uluslararası alanda önemli başarılara imza atıyor. Bu başarıların perde arkasında sadece disiplinli antrenmanlar değil, büyük bir sevgiyle mücadele eden anneler de var. Sporcularla birlikte sahada yer alan anneler, kimi zaman atılan topları çocuklarına ulaştırıyor, kimi zaman da boccia topunu ellerine alarak çocuklarıyla birlikte oynuyor.

Annelere Anneler Günü sürprizi
İzmir Büyükşehir Belediyesi Engelli Çalışmaları Şube Müdürlüğü, Anneler Günü dolayısıyla sporcu annelerine anlamlı bir sürpriz hazırladı. Emeklerinin sembolü olarak annelere birer zeytin fidanı hediye edildi. İzmir Büyükşehir Belediyesi Spor Kulübü Başkanı Ertuğrul Tugay da antrenmana katılarak anneleri kutladı ve sporcularla sohbet etti.

“Topları da biz topluyoruz, sevgiyi de biz veriyoruz”
Antrenmanlara çocuklarıyla birlikte gelen anneler, sadece fiziki destek değil, moral ve psikolojik destek de sağlıyor. Sporcuların antrenmanlara hazırlanmasından turnuvalarda moral bulmalarına kadar her aşamada anneler etkin bir rol oynuyor. Kimi anneler boş vakitlerinde örgü örerken, kimileri de boccia sporunun kurallarını öğrenip çocuklarına yardımcı oluyor.

28 yaşındaki Ömer Şan’ın annesi Melahat Şan, 12 yıldır oğlunun boccia ile ilgilendiğini belirterek, “Burada çok mutluyuz. Evde sıkılıyoruz ama burada çok eğleniyoruz. Oğlum iki kez dereceye girdi, onunla gurur duyuyorum. Örgü örmeye de burada devam ediyorum. İzmir’i örgülerimle dolaştım” dedi.

“Biz artık bir boccia ailesiyiz”
29 yaşındaki Mustafa Çetin’in annesi Gönül Çetin de 10 yıldır oğlunun tüm antrenman ve turnuvalarına eşlik ediyor. “Oğlum serebral palsili, top atmak için rampaya ihtiyaç duyuyor. Antrenman öncesinde hazırlığını ben yapıyorum. Boccia sadece spor değil, aynı zamanda bir terapi bizim için. Hem çocuklarımız hem biz anneler burada arkadaş olduk. Kamplara gidiyoruz, birlikte vakit geçiriyoruz” sözleriyle bu dayanışmayı anlattı.

“Kızım konuşmayı boccia ile öğrendi”
22 yaşındaki İrem Akbaş’ın annesi Emine Akbaş ise kızının boccia sayesinde kendine güveninin arttığını söylüyor: “Kızım içine kapanıktı. Takıma katılınca insanlarla kaynaştı. Artık daha rahat konuşuyor. Ben de onun yanındayım. Toplarını topluyorum, oynarken izliyorum, boş zamanımda el işi yapıyorum.”