Erdoğan 'Beyaz Toroslar' derken meydan yine kapalıydı: Cumartesi Anneleri adalet arayışında

Cumartesi Anneleri/İnsanları, kayıplarını aramaktan ve adalet talep etmekten vazgeçmiyor. Gözaltında kaybedilen ve failleri cezasız kalan yakınları için Galatasaray Meydanı’nda her hafta yapılan buluşmaların bu hafta 1059’uncusu düzenlendi.

Bu haftaki açıklamada 1992 yılında Diyarbakır’da gözaltında kaybedilen Ramazan Kaya’nın dosyası gündeme taşındı. Açıklamayı Besna Tosun okudu.

“Bu sözler önemli ama yetersiz”

Tosun, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın aynı gün yaptığı “faili meçhuller, Beyaz Toroslar, Diyarbakır Cezaevi devletin hatalarıydı” açıklamasına dikkat çekerek, söz konusu beyanların önemli ancak yetersiz olduğunu ifade etti.

Açıklamada şu çağrılar dile getirildi:

• Galatasaray Meydanı’nı hiçbir sınırlama olmaksızın Cumartesi Anneleri’ne açın,

• Zorla Kaybedilmelere Karşı Uluslararası Sözleşme’yi derhâl imzalayın,

• Zorla kaybetmeleri ayrı bir suç olarak tanımlayın,

• Zamanaşımıyla kapatılan dosyaları yeniden açın.

Ramazan Kaya'nın hikâyesi

Açıklamada Ramazan Kaya’nın başına gelenler şu sözlerle aktarıldı:

“28 yaşındaki Ramazan Kaya, Diyarbakır'ın Eryol köyünde yaşıyor, geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlıyordu. 7 Temmuz 1992’de traktörüyle Diyarbakır’a giderken Mermer Jandarma Karakolu yakınında silahlı 4 köy korucusu tarafından, Lice’ye giden bir minibüsün içindeki tanıkların gözleri önünde kaçırıldı. Direndi, ‘Beni kurtarın!’ diye bağırdı. Omzundan vurularak yaralandı ve zorla götürüldü.”

Kaçıranların kimliği tanık ifadeleriyle netleşti: Hanifi, Ömer, Seyfettin ve Zübeyir Durğun. Kaya ailesi savcılığa başvurarak arama izni aldı, ancak köye giden jandarma komutanı araçtan inilmeye izin vermedi. Korucubaşına sadece, “Ramazan Kaya’yı kaçırdınız mı?” diye soruldu. “Hayır” cevabıyla yetinildi.

Bir köylünün “arama yapılmış olsaydı mutlaka bulunurdu” dediği Kaya’dan bir daha haber alınamadı. Ailenin yaptığı suç duyuruları ise takipsizlikle sonuçlandı.

“Annesi Sedef Kaya, eşi Hüsna Kaya ve biri daha doğmadan babasını kaybetmiş iki çocuğu, tam 33 yıldır Ramazan Kaya’dan bir haber bekliyor. Ne olursa olsun, bu dosyaları kapattırmayacağız. Adalet istemekten, devletin hukuka bağlı kalması gerektiğini hatırlatmaktan vazgeçmeyeceğiz.”