O mesleğine aşık bir kameramandı. Maviliklere tutkundu, denizlerden havacılığa geçişine tanık olduğum Murat Öztürk, 19 Mayıs 2013 yılında Adana’da bir gösteri uçuşunda hayatını kaybetti. Murat’ın gökyüzünde kalışının sekizinci yıldönümü.

Murat Öztürk, sıra dışı bir insandı. Pilotluğun da O’na yetmediği anladığı anda akrobasi pilotluğuna adım attı.
Hani bir laf vardır “Frekansımız tutmalı” diye… İşte o hesapla TRT İstanbul Haber Bürosunda 80’li yıllarda başlayan arkadaşlığımız ölümüne kadar sürdü. Bendeniz muhabir, Murat kameramandı. TRT’nin siyasete gömülmüş haber bültenlerinde farklı haberleri destekleyen ve bekleyen ustalarım, yöneticilerim oldu. Murat’ın “ hadi bir konu bul da gidelim” sözlerini hatırlıyorum. Birlikte denizlere açıldık, gökyüzünde uçtuk.
Çok haberi birlikte takip ettik. İstanbul Boğazı’nın Garipçe köyünden Kalkan Balığı avına giden balıkçılarla Karadeniz’in ortasında kaldık. Ultralight denilen, dört bir tarafı açık basit uçakla haber peşinde uçtuk. SEKA işçilerinin İzmit’deki fabrikanın kapatılmaması için direnişlerine tanık olduk. Bunlar aklımda kalanlar… Daha nice haber var.
Önce Murat TRT’den ayrıldı. Bende 3 yıl sonra özel tv ortamına keskin bir dalış yaptım. Murat ile yine buluştuk. Murat’ın sayesinde özel televizyonlarda ayrı bir havam olduğunu söylemeliyim. Uçağıyla tanker kazalarını havadan görüntüledik. Türkiye’nin az bilinen koyları üzerinde uçtuk,.. Yetmedi ilginç alanlarda karadan koşturduk, Dalyan’da Caretta Caretta Kaplumbağaları, Foça’da Akdeniz Foku aradık.

İNANILMAZ HAVA FOTOĞRAFLARI

Murat Öztürk’ün 90’lı yılların başında birkaç arkadaşıyla kurduğu havacılık okulu Hezarfen çeşitli engellerle karşılaştı. Can Okanar ustamla birlikte bu engellerin üzerine yürüdük, Murat’a destek verdik. Yıllar geçip giderken Cem Uzan’ın sahibi olduğu STAR Gazetesi basınımızda bir ilki başlattı, Dronların falan olmadığı yıllarda Murat gazetenin gökyüzü muhabiriydi artık. 1999 Gölcük Depremindeki hava fotoğraflarının her biri olay oldu.
Benim çevre haberlerine ilgimi bildiği için, orman ve sahil yağmalarından fotoğrafları bana da gönderirdi. Özel Tv’ler malum… Çalıştığım bazı kanalllar ya battı, ya da maaş ödeyemedi. Zorlu yıllarda özel şirketlere tanıtımlar hazırladık.

UNUTULMAZ RÖPORTAJ

Akrobasi uçağı pilotluğu… Adını yazmak kolay, dünyanın en zor mesleklerinden biri… ‘Ölümle hayat arasındaki çizgidesin’ derler ya… İşte o çizgi rotan olmuş, uçuyorsun.
Ölümünden bir yıl önce çalıştığım radyo için İstanbul’da düzenlenen Havacılık festivaliyle ilgili Murat ile röportaj yapayım dedim. Telefonda yapacağımız konuşmayı bile maceraya sürüklemişti. “Ben uçarken konuşayım. Yanımda öğrencim olacak. Kontrol onda olur, ben konuşurum” demişti. İki kişilik akrobasi uçağına çarpan rüzgarın yoğun uğultusu eşliğinde Murat ile konuşmaya çalışmıştım.
Murat Öztürk hayatını kaybettiğinde 60 yaşındaydı. Sınırda yaşamayı seviyordu(tanıdığım bazı kameraman ve foto muhabirlerinde bu özelliğe tanık olmuşluğum vardır) 1977 1 Mayısında silahların sıkıldığı sırada Taksim meydanı ile Gezi Parkı arasındaki miting kürsüsündeki yerini terk etmediğini, alanı gören yüksekçe yerden kamerasıyla görüntü aldığını anlatırdı. Sonra çekim yaptığı yerde mermi izlerini görünce, “ işte o zaman biraz korktum” demişti.
Bizim dünyamızın iz bırakan yorulmaz emekçilerindendi Murat Öztürk.
Cenazesinde eşi değerli arkadaşım Nilgün Öztürk’ün yanına vardığımda söyledikleri hiç aklımdan çıkmıyor. ”Arkadaşın gökyüzünde kaldı”