Adıyaman’da, Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki depremlerde yıkılan, 72 kişinin yaşamını yitirdiği İsias Oteli’ne ilişkin 5’i tutuklu 11 sanığın yargılanmasına devam ediliyor.

3. Ağır Ceza Mahkemesi'nce adliyenin zemin katındaki çok amaçlı konferans salonunda çarşamba günü görülmeye başlanan ve bugün de devam eden duruşmaya, sanıklar, Ses ve Görüntü Bilişim Sistemi aracılığıyla bağlandı.

İlk gün sanık savunmaları, ikinci gün ise müşteki beyanlarının alınmasıyla süren duruşmada bugün tanıkların dinlenmesine başlandı.

Otelin resepsiyon görevlisi M.K, deprem günü evinde kaldığını ve enkazdan çıktığını belirtti. Otelle Ahmet Bozkurt'un ilgilendiğini ifade eden M.K, "Günlük raporları otel müdürüne iletiyoruz, o Ahmet Bozkurt ile konuşurdu. Ahmet Bozkurt'un çocuklarıyla muhatap olmazdık. Otele bir çivi de alınsa son söz Ahmet Bozkurt'taydı" dedi.

Tutuklu sanık Ahmet Bozkurt'un "Sürekli otele geldiğimde nerede otururum, neler yapardım, sabah 5'te mesaiye gelen arkadaşlar beni nerede görürler?" sorusuna tanık, "Sabah ezanından sonra gelirdi, lobide sağ köşede oturup işleri takip ederdi. Personel giriş çıkış saatinde mutlaka gelirdi" yanıtını verdi. Otelin muhasebecisi C.G. de ofisinin otelin zemin katında olduğunu dile getirdi.

Otelin iş ve işleyişiyle Ahmet Bozkurt'un ilgilendiğini kaydeden C.G, Efe Bozkurt'a evlendikten sonra otele bakmasının söylendiğini ve babası ne derse onu yaptığını anlattı. "Efe Bozkurt söz sahibi miydi?" sorusu üzerine tanık, idari işlerde söz sahibi olduğu belirtti. C.G, aile şirketi olduğu için her konuda Ahmet Bozkurt'un sorumlu olduğunu bildirdi.

Otelin tadilatı için 5 milyon TL alınmış

Ahmet Bozkurt'un otelin tadilatı için teşvik kapsamında bir bankadan 1 milyon 115 bin avro aldığını söylediği hatırlatılarak paranın ne yapıldığına ilişkin soruya tanık, o dönem yaklaşık 5 milyon liraya tekabül eden paranın otelin tadilatına harcandığını anlattı.

Tanık, deprem sonrası kimseye ödeme yapmadığını ve kendisinin de Antalya'ya gittiğini söyledi. Yaklaşık 40 yıldır Ahmet Bozkurt'un yanında çalıştığını ifade eden tanık, 1992'de iş merkezi olarak inşaatına başladıkları binanın özel hastane gibi birçok proje olarak düşünüldüğünü ancak otele karar verildiğini dile getirdi