"O kadar çok ceset torbası görmüştük ki, torbalar daha açılmadan onun Christian olduğunu anladık"
Christiana Atsupie Twasam (Kardeşi): "Oraya vardığımda yıkılmıştım çünkü o binada kimsenin hayatta kalamayacağını düşünmüştüm. Adını haykırıyorduk. Kurtarma görevlileri bir canlı olduğunu hissettiklerinde bizi uyarır, sonra cesedi çıkarır ve tanıdığınız biri olup olmadığını doğrulamamızı isterdi. Bir ceset torbasının geldiğini gördüğünüzde yüreğim parçalanırdı. Akşamları ateşin etrafında bir aile gibiydik. Birisinin çıkan cesedin akrabası olduğunu doğrulayıp yıkıldığını görmeniz, bir gün sizin de yıkılacağınızı hatırlatıyordu."
Nana Sechere (Menajeri): "Gece yarısı, uyurken bir telefon geldi. Hristiyan olduğu düşündükleri bir ceset bulunmuş. İki görevli bizi yerde yatan bir ceset torbasına götürdü. O kadar çok ceset torbası görmüştük ki, torbalar daha açılmadan Christian'ın doğru şekil ya da boyutta olup olmadığını biliyorduk ama gördüğümüz bir torbanın şeklinden onun Christian olduğunu anlayabiliyordum. Onu gördük ve yıkıldık."
Claire Rupio (Nişanlısı): "Cumartesi gecesi saat 3 civarında telefonda Nana'nın adını gördüğümde anladım. Telefonu açtım, Nana ağlıyordu. 'Çok üzgünüm' dedi ve başka bir şey söyleyemedi. Çocuklarıma babalarının öldüğünü söylemenin yolunu bulmam gerekiyordu. Korkunçtu, aklımdan o kadar çok şey geçiyordu ki. Çocuklara 'Babanızı buldular ama başaramadılar.' dedim. Bu, hiçbir ebeveynin yapmak zorunda kalmamasını dilediğim bir şey. Yürek parçalayıcıydı, Christian onlar için her şeydi. Birini kaybetmek herkes için zordur ama biz ona veda bile edemedik."
