Osmaniyeli vatandaş: "Annem 'canım et istiyor' diyor; alamıyorum, bir yerde ağlıyorum o görmesin diye"

Hayat pahalılığı karşısında yeterli gıdaya erişmekte zorlanan vatandaşlar en çok da et ürünlerinden mahrum kalıyor. Osmaniye’nin Sumbas ilçesinde 80 yaşındaki hasta annesine bakan 57 yaşındaki Atila Köz, "Canı et istiyor 'oğlum' diyor 'canım et istiyor' diyor. Alamadığım zaman içime batıyor, içime battığı zaman zoruma gidiyor. Gidiyorum bir yerde ağlıyorum kendi görmesin diye" dedi.

Osmaniye’nin Sumbas ilçesi Döğenli Mahallesi’nde 80 yaşındaki annesine bakan 57 yaşındaki Atila Köz, maddi durumları iyi olmadığından annesinin masraflarını karşılamakta sıkıntı çekiyor. Birçok hastalığı bulunan Hatime Köz’ün, eşinden kalma emekli aylığı olan 4 bin 500 lira maaşı var. Oğlu Atila Köz ise Aile Destek parası 850 lira alıyor. Annesinin canının et istediğini fakat alamadığı için oturup ağladığını ifade eden Atila Köz, ne yapacağını şaşırdığını söylüyor.

"Bir bez olmuş 500 lira, ayda 3 paket bez gidiyor, 1500 lira para"

Atila Köz, şunları söyledi:

"Babamın maaşı 4 bin 500 lira aldığımız, onunla biz geçinemiyoruz yani zor durumdayız. Ne yapacağız şaşırdık çünkü olmuyor, annemin canları bir şey istiyor; 'şunu bunu al oğlum bana' diyor. 'Canım şunu istiyor' diyor, ben de anamın dediğine 'tamam ana' diyorum, olmuyor para yok yetişmiyor. Ne yapacağımızı şaşırdık, bir bez olmuş 500 lira, ayda 3 paket bez gidiyor, 1500 lira para. Canı et istiyor 'oğlum' diyor 'canım et istiyor' diyor. Şunu istiyor, bunu istiyor, onu da alamıyorum. Alamadığım zaman içime batıyor, içime battığı zaman zoruma gidiyor. Gidiyorum bir yerde ağlıyorum kendi görmesin diye.

"Ayda 5 bin 300 ile nasıl geçineyim ben?"

Ben de rahatsızım, işim yok gücüm yok, ne yapacağımı biz de şaşırdık, Aile Sosyal Desteği veriyor 850 lira ayda. Üzümmüş şuymuş... 'Canım istiyor oğlum et’' diyor alamıyorum. Zor durumdayız yani geçim zor biliyorum ama bizim daha kötü. Annemim kalp hastalığı var, kalpte kaçak var, astım var, şeker var eli ayağı titriyor. Haftada 5 gün, 6 gün doktora götürüyorum. Oraya buraya ilaç, evdeki ilaç eczanelerden daha çok, hiçbirinin hayrı yok. Bu gidiş geliş hepsi masraf, yetiştiremiyorum. Yetiştiremediğim zaman da üzülüyorum, üzüldüğüm zaman da ben sıkılıyorum bu seferde. Kaymakamlığa müracaat ettim yardım diye yardım da çıkmadı, ret. Ayda 5 bin 300 ile nasıl geçineyim ben? Olmuyor ne yapacağımızı şaşırdık biz."

"Oğlumla beraber ağlıyoruz ikimiz de"

Anne Hatime Köz ise, "Canım tavuk istiyor, et istiyor. Oğluma diyorum, oğlum 'para yok' diyor, ağlıyor. Benim de canım sıkılıyor, ben de ağlıyorum. Oğlumla beraber ağlıyoruz ikimiz de. Bir şey alamıyoruz gücümüz yetmiyor. Paramız yok, derdimiz çok" dedi. (ANKA)