Eliu (Jhoan Estivan Jimenez), kendisine tecavüz eden babası yerine, yanlışlıkla arkadaşı El Mono ile (Maicol Andres Jimenez) başka birini öldürür. Çocuklar bu suçtan hapse atılmıştır. Eliu ve bir grup çocuk Kolombiya ormanındaki bir çocuk merkezinde hapsedilir. Buradaki gençler rehabilite için grup terapisi ve el işleri yaparlar. Bir gün El Mono, Eliú’nun olduğu merkeze transfer edilir. 

FRANSA KOLOMBİYA ORTAK YAPIMI BİR KARABASAN !

Bir Fransız Kolombiya ortak yapımı olan “Sürü”, 2022 yılında Cannes Film Festivalinin eleştirmenler haftasında “ En İyi Senaryo” ve “En İyi Yönetmen” ödüllerini almıştı. 90 dakika boyunca, bir ormanın derinliklerinde metruk bir mekanda işledikleri suçlar nedeniyle rehabilite edilmek üzere zorla çalıştırılan bir gurup ergen çocukla, gardiyanlar arasındaki ilişkinin üzerine yoğunlaşarak öyküsünü anlatıyor yönetmen Andrés Ramírez Pulido...

Eliu (Jhoan Estivan Jimenez), kendisine tecavüz eden babası yerine, yanlışlıkla arkadaşı El Mono ile (Maicol Andres Jimenez) başka birini öldürür. Çocuklar bu suçtan hapse atılmıştır. Eliu ve bir gurup çocuk Kolombiya ormanındaki bir çocuk merkezinde hapsedilir. Buradaki gençler rehabilite için grup terapisi ve el işleri yaparlar. Bir gün El Mono, Eliú’nun olduğu merkeze transfer edilir. 

75. CANNES FİLM FESTİVALİ’NDEN İKİ ÖDÜL

“Sürü”, daha önce de vurguladığımız gibi 2022 Cannes Film Festivali eleştirmenler haftasının en önemli iki ödülü kabul edilen “En İyi Film” ve “En İyi Senaryo” ödüllerini kazandı. Yaşamın içinde kaybolmuş henüz ergen yaşlarındaki çocuklarla, sözde onları rehabilite eden gardiyanların ilişkisi üzerinden bir suç ve şiddet toplumuna dönüşmüş Kolombiya hakkında, sarsıcı bir gerçeklik ile bu umutsuz ülke ve insanlarına ilişkin yalın ve acıtıcı bir film “Sürü”…

Henüz çocukluk yaşlarında uyuşturucu çetelerinin eline düşen çocukları, koruyabilen bir aile düzeni de yoktur. “Sürü” de olduğu gibi çocukları suça, umutsuzluğa sevk eden Güney Amerika’nın adaletsiz düzeni içinde zamanından önce büyüyen ve Eliu’nun kardeşi gibi travmatik bir karaktere dönüşen çocukların yaşadığı çaresizlik benzeri durumlar, kimi başka filmlere de konu olmuştur. 

PULİDO’NUN KARANLIK DÜNYASI !

Yönetmen Andrés Ramírez Pulido, filmin anlattığı karanlık dünyaya uygun bir biçim seçmiş. Doğanın içinde zor koşullarda çektiği filminin içeriğine hakim olan karanlık kadar görüntülerine de gece görüntüleri ve güneş girmeyen gölge lokasyonların oluşturduğu loşluklar egemen olmuş.  Andrés Ramírez Pulido, 34 yaşında Bogota doğumlu genç bir yönetmen. Pulido aynı zamanda yazar ve yapımcı. Daha önce ormanın içinde geçen benzer temalar içeren “Damiana” (2017) ve “El Eden” (2016) isimli kısa filmleri dikkati çekiyor.

Yönetmen Pulido’nun belgesel film dilini çağrıştıran bir anlatımla, çocukların yaşadığı travmatik dünyanın anlaşılmasına hizmet eden; aynı zamanda çocuklara zorla ormanın ağaçlarını kestirerek uyuşturucu ekimi için boş arazi yaratmaya çalışan müdür ve gardiyan gibi sistemi temsil edenlerin, bu karanlık dünyanın yaratılmasındaki paylarını da betimleyen bir sinema dili oluşturduğu dikkati çekiyor.

ÖNE ÇIKAN SİNEMATOGRAFİK UNSURLAR 

Filmin öne çıkan sinematografik unsurları arasında oyunculuk önemli bir yer tutuyor. Özellikle Eliu, kardeşi ve El Mono karakterlerini canlandıran ergen performanslarına vurguda bulunmadan geçmeyelim. Öne çıkan diğer önemli unsur ise mekan kullanımı. Yönetmen Pulido’nun bu bağlamdaki seçimini görüntü yönetmeni Balthazar Lab, ete kemiğe büründürmüş.

Diğer yandan Başka Sinema’nın dağıtımcılığını yaptığı düşük tempolu bu minimal filmin, sıcak yaz günlerinde sinefiller dışında, yaşamından bezmiş kitleler nezdinde bir şansı olmadığını da belirtmek lazım.