Mutlu Hesapçı

Yıllar önce kendisiyle aynı dönemde Yapımlab film yapım atölyesine katıldık. Zeynep Özbatur ile paylaştığımız hikâyeler vardı ve sinemaya dönüştürmek istiyorduk. Murat Fıratoğlu ile aynı dönemde atölyede buluşmuştuk. Murat ile uzun sohbetlerimiz oldu, “Bir gün ben de filmimi çekeceğim” motivasyonuyla atölyedeki zamanlarımız çok güzel ve verimli geçti. Murat, avukat olmasına rağmen sinemanın büyülü dünyasına kendini kaptıran ve işin peşini de bırakmayan biri.

Belki de bendeki eksiklik budur!

Şimdi dönüp bakınca hayallerini hayata geçiren, üstelik ilk filmi ‘Hemme’nin Öldüğü Günlerden Biri’ ile etkileyici ve büyük bir başarı elde eden Murat Fıratoğlu ile öyle gurur duyuyorum ki, duygulanıyorum.

Ve bana ilham veriyor.

Ödülleri toplayan film

81'inci Venedik Film Festivali’nde Murat Fıratoğlu'nun ‘Hemme'nin Öldüğü Günlerden Biri’ Orizzonti bölümünde Jüri Özel Ödülü'ne layık görüldü. Adana’da Ulusal Yarışma bölümünde de En İyi Film Ödülü’nü aldı.

Bu ödülün başka bir anlamı ise Nuri Bilge Ceylan başkanlığından olan bir jüriden gelen bir ödül olması.

Ankara Film Festivali’nde ise film En İyi Film, Murat Fıratoğlu da En İyi Yönetmen Ödülü’nün sahibi oldu.

Ankara Film Festivali’nde verilen bu ödülün ise Onur Saylak başkanlığında olması da ayrıca önemli bir detaydı.

Festivallerden ödüllerle dönen film bugün vizyona girdi ve yılın en iyi filmlerinden biri diyebilirim.

Mutlaka izleyin!

Filmin konusu kısaca şöyle; Bir domates tarlasında çalışan mevsimlik işçi Eyüp ile ustabaşı Hemme arasında bir anlaşmazlık yaşanır. Eyüp, Ustabaşı Hemme’yi öldürmek için yola çıkar. Yolda karşılaştığı insanlar olayı daha da karmaşık hale getirir.

Kırmızı bir tarlanın görseli o kadar büyüleyici ki sizi hemen içine alıyor, görsellik tablo gibi. Ardından uzun uzun coğrafyanın dokusundan da kaynaklı tabii bu, kahramanımızın yürüme yolculuğu ve yürürken öfkesinin başka bir duyguya dönüşme hikâyesi ise çok etkileyici.

Filmin konusu basit gibi görünse de görseli ve duygusuyla öyle bir işlenmiş ki oya gibi. Aslında hikâyenin temelinde adaletsiz bir durum var; parasını alamayan bir mevsimlik işçi ve onu anlayamayan, psikolojik şiddet uygulayan bir öfke ve Eyüp’ün acizliğini kullanmaya devam eden bir Ustabaşı Hemme.

Bir insana yani her şeye muhtaç olma durumu o kadar acıklı ki ama bu ekmek kavgası, yaşamamızı sağlayan da bu maalesef ve sistem başka türlü yaşama hakkı vermiyor hiçbirimize.

Açın halinden tok anlamaz durumu aslında!

Oyuncular akrabalar ve yerel halk

Murat, filmi yazıp yönettiği gibi aynı zamanda filmin başrolünde de yer alıyor ve oyuncuların neredeyse tamamı yönetmenin akrabalarından ve yerel halktan oluşuyor. Oyuncular; Sefer Fıratoğlu, Salih Taşçı, Güneş Sayın, Ali Barkın Birkan, Fırat Bozan, Çetin Fıratoğlu, Eyüp Fıratoğlu. Filmin yapım tasarımını yine aynı dönem atölyeden arkadaşım Yönetmen-Senarist Mustafa Haktanır yaptı.

Hayranlık uyandırıcı

Murat Fıratoğlu’nun başarısı tamamen içten, hesapsız kitapsız olması. Sektörden biri olmadığı için temiz ve saf kalmış hali hayranlık uyandırıcı, üstelik oynadığı karakter de böyle ve bu durum karaktere tamamen yansımış durumda.

Murat’a, kendine inanarak, başkaları ne der diye düşünmeden hareket ettiği için bu doğal başarı geldi diye düşünüyorum. Yani filmini matematiksel hesaplarla, bu burada olmaz, bu sahne böyle olmamalı gibi sorularla şekillendirmemiş ve ara formüllere başvurmamış.

Ayrıca filmin mizah gücünün çok yüksek olması da bundan kaynaklı bence, bu hikâye başka birinin elinde bambaşka üslup ve tarz ile de çekilebilirdi.

Filmdeki her karakter müthiş, diyaloglar çok doğal. “Benim olmazsa olmazım deniz ve gül, deniz ve gül olmazsa yaşayamam” diyen karakter.

Öfkeli olduğun biriyle halay çekebilir misin? Hayat bu bize kimlerle halay çektirmedi ki!