Üzerinden zaman geçmesini bekledim. Bugün son kez bakıp, hala aynı fikirdeysem yazacağım dedim. Buyurun bir utanç yazısına (onlar adına utanmaktan bahsediyorum).
Bazı fotoğraflar var, insana kendini hatırlatmaz; kendinden ne kadar uzaklaştığını gösterir. Bir gülümsemenin ucunda zoraki bir sabır, bir el sıkışmasında hesaplı bir kibarlık, bir bakışta o kadrajdan çıkmak isteyen bir akıl gizlidir.
Bir fotoğraf makinesi, insanın kılıfını değil de çıplak halini yakalar. O yüzden tarih, sarf edilen kelimelerden ziyade fotoğraf karelerinden utanır. Yıllar sonra “o fotoğraf karesinde olmamalıydım” diyen politikacılar yok mudur… Bir selamın, bir masanın, bir gülümsemenin ömrü kadar değil miydi her şey? “Düşüncemiz değişmedi, biz öyle değiliz” anlamını da taşıyan açıklamalar karşısında o fotoğraf. Fotoğraf ikna olmadı, biz nasıl olalım… Acaba hakikat her zaman bir poz aralığı kadar yakın mı durur…
Kelimelere tahammülümüz kalmadı bizim. Fotoğraf kareleri varken, bir el hareketi, bir yüz ifadesi, bir duruş, omuzdan yana düşen baş varken kelimelere ne hacet. Bir kare bin söze bedel, bir kare bir yargıya bedel.
Fikrimce asıl mesele insanın hangi karede yakalandığı değil hangi karede kaybolduğu… Bir zamanlar inandığınla bugün sustuğun arasında bir boşluk var. İşte o boşluk bir şeylere alet olduğunun fısıltısını sana iletiyor. Bazıları bu yüzden fotoğraf vermemeyi seçer. Bazılarıysa her an poz verir ama hiçbirinde görünmez.
Acı olan, görünenin ilkesizlik olduğudur. Bir zamanlar “asla” dediğin şeyin yanında nasıl durduğunu, bir zamanlar “yan yana gelmem” dediklerinle nasıl da yan yana geldiğini gösterir o fotoğraf. İnsan verdiği savaşları kaybettiğini en çok böyle anlamaz mı? Geriye dönüp baktığında “nasıl bu hale geldim” diye sormuyorsan zaten çoktan bu hal olmuşsundur. En büyük utanç değişmek değil ki… Değiştiğini bile fark etmemek utancınız olsun.
DEM Parti Başkanları ve yetkili kişileri kendilerini bir aynada değil de bir fotoğraf karesinde yakaladı. Ne olmak istediklerine karar verdiler. Politika kötü şey. O fotoğraf karesine sığamadığı için yananınız var mı… Peki sığdığı için utananınız…
İnsan kendini hangi karede yakalar?
Peki, hangi karede yakar kendini?
